зұлпықар

зұлпықар
ар. зат. көне
Діни наным бойынша қасиетті, киелі саналған екі жүзді қылыш.
ар. зат. көне
Діни наным бойынша қасиетті, киелі санаған екі жүзді қылыш.

Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "зұлпықар" в других словарях:

  • құлпы — зат. сөйл. Құлпытас. зат. Өңі құлпырып тұратын жібек мата. зат. сөйл. Құлып …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • құлпы — 1 жұмбақ есік, қақпа (С. Аман., ВДИКЯ, 434) 2 (Рес., Орын.) кездеменің бір түрі. Жаппастың сап сары алтын жиған мүлкі, Мимандос барса шолақ барша жұрты, Шығады қыз, боз бала серуенге, Үстіне масаты мен киіп қ ұ л п ы (Рес., Орын.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • құлпы сап ұрып кету — (Жамб., Мойын.) құлыптау, бекіту. Мамасеріков үйіне қ ұ л п ы с а п ұ р ы п к е т і п т і (Жамб., Мойын.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • зұлпы — 1. (Жамб., Жам.) құлып салатын ілгек темір. Ұрылар есіктің құлпын з ұ лп ы с ы м е н суырып алыпты (Жамб., Жам.). 2. (Қарақ.) құлып. Үйдегілер есікке з ұ л п ы салып кетіпті (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • зұлпы — зат. Асыл тұқымды жампоз нардың қолтық, төс тұсында өсетін ұзын салалы бұйра жүн. З ұ л п ы н ы әйелдер шашқа қосып өретін дәстүр болған (Қаз. этнография., 2, 636) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • залп — залп, залпы, залпа, залпов, залпу, залпам, залп, залпы, залпом, залпами, залпе, залпах (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») …   Формы слов

  • толпа — толпа, толпы, толпы, толп, толпе, толпам, толпу, толпы, толпой, толпою, толпами, толпе, толпах (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») …   Формы слов

  • залп — сущ., м., употр. сравн. часто Морфология: (нет) чего? залпа, чему? залпу, (вижу) что? залп, чем? залпом, о чём? о залпе; мн. что? залпы, (нет) чего? залпов, чему? залпам, (вижу) что? залпы, чем? залпами, о чём? о залпах 1. Залпом называют выстрел …   Толковый словарь Дмитриева

  • толпа — сущ., ж., употр. очень часто Морфология: (нет) чего? толпы, чему? толпе, (вижу) что? толпу, чем? толпой, о чём? о толпе; мн. что? толпы, (нет) чего? толп, чему? толпам, (вижу) что? толпы, чем? толпами, о чём? о толпах 1. Толпой называется большую …   Толковый словарь Дмитриева

  • солпа — I штанина , мн. солпы, псковск. (Даль), салпа – то же, петергофск. (ИОРЯС I, 324). Связано с сопель, сопля I …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»